Ziekte van Waldenström

De ziekte van Waldenström is een aandoening waarbij de B-lymfocyten worden aangetast.
Deze soort witte bloedcellen worden geproduceerd in het beenmerg, de lymfeklieren en de milt.
De abnormale B-lymfocyten zorgen ervoor dat de productie van abnormale eiwitten(macroglobulinen)
toeneemt. De ziekte is een langzame vorm van kanker.

Over de oorzaak is nog weinig bekend, de gemiddelde leeftijd waarop de ziekte voorkomt
is vijfenzestig jaar, maar kan ook eerder voorkomen. Per jaar komen er zo’n 70 gevallen bij
en het komt vaker bij mannen voor dan bij vrouwen.

Sommige patiënten hebben totaal geen symptomen, bij anderen verdringt de productie
van de macroglobulinen de productie van de andere cellen. Zo zal de productie van
rode bloedcellen, witte bloedcellen en de bloedplaatjes afnemen. Hierdoor ontstaat
bloedarmoede, grotere vatbaarheid voor infecties, en je gaat sneller bloeden, bv bij je
tandvlees en je neus. Ook kunnen de lymfeklieren en de lever gaan opzetten.
Andere symptomen zijn gewichtsverlies, klachten bij het zien, hoofdpijn, vermoeidheid,
duizeligheid en problemen met de bloeddoorstroming. Soms worden de grote
hoeveelheden eiwitten afgezet in de weefsels, hierdoor ontstaan er tintelingen in
handen en voeten en soms nierproblemen.

De diagnose voor de ziekte van Waldenström wordt vastgesteld na lichamelijk
onderzoek, bloed- en urineonderzoek, een beenmergpunctie en een CT-scan of echo.
Alleen patiënten met klachten worden behandeld, de behandeling onderdrukt alleen de
ziekte, er is geen genezing. Als behandeling wordt chemotherapie in de vorm van
tabletten gegeven of bestraling. De gemiddelde overleving is ongeveer 65 maanden.
Het is vooral belangrijk om verder gezond en in conditie te blijven.